Czy piromelityczny dianhydrohd może zastąpić inne kleje?

WykonalnośćPyromelityczne dianhydrohodekJako alternatywna pożywka klejowa jest określana przez dopasowany stopień jego topologii molekularnej i kinetyki reakcji. Pyromelityczne dianhydrohodek osiąga wielokierunkową zdolność sieciowania poprzez cztery symetrycznie rozłożone grupy bezwodników i tworzy trójwymiarową sieć z prekursorami polimerowymi zawierającymi hydroksyl lub amino przy wzbudzeniu termicznym. Tradycyjne kleje opierają się na pojedynczych grupach funkcjonalnych lub liniowych szlakach reakcji, a takie czwartorzędowe miejsca aktywne mogą przełamać granicę gęstości wiązania tradycyjnych procesów utwardzania, ale także zwiększyć wrażliwość na krzywe temperatury przetwarzania.

Niska płynność stopu spowodowana wysoką krystalicznością ogranicza jej bezpośrednie zastosowanie jako kontakt i konieczne jest zrównoważenie przyczepności i siły spójnej poprzez modyfikację kopolimeryzacji. W porównaniu z systemami epoksydowymi,Pyromelityczne dianhydrohodekProdukty utwardzone mają lepszy próg utraty masy termicznej, ale wzrost sztywności łańcucha cząsteczkowego może prowadzić do stężenia naprężeń międzyfazowych.

Różnica w tolerancji środowiska znajduje odzwierciedlenie w poziomie stabilności chemicznej. .Pyromelityczne dianhydrohodekProdukt polikondensacji jest bardziej odporny na degradację oksydacyjną niż większość klejów organicznych, ale tendencja hydrolizy resztkowego bezwodnika w warunkach cyklicznych ogrzewania na mokro może osłabić długoterminową integralność interfejsu.